Na Seszelach nie ma żadnych opłat wlotowych lub wylotowych z kraju. Osoby, które przed przylotem na Seszele, przebywały na terenach zagrożonych żółtą febrą, muszą posiadać szczepienie i dowód na to. Wiza na Seszele – pieczątka jest także w kształcie Coco de Mer – Lodoicja seszelska – największy kokos na świecie.

Oto przykładowe ceny w Omanie na bezcłówce spisane w lutym 2022 roku: Roses de Chloe – 44,94 USD (promocja – 50 proc. rabatu) Obsessed Calvin Klein – 55,56 USD (promocja – 50 proc. rabatu) Papierosy White 10 paczek – 28,60 USD. Gordons 1l – 20,76 USD. Bacardi 1l – 17,12 USD. Yeni Raki 1l – 27,14 USD. Jack Daniel 1l black

Ceny i rodzaje alkoholu dostępnego w Turcji Z racji tego że większość moich znajomych, w kółko zadaje mi jedno pytanie odnośnie cen alkoholu postanowiłem poświęcić temu tematowi oddzielny wątek. Otóż alkohol w Turcji jest powszechnie dostępny, ale za to kosztuje krocie. Zacznijmy od cen sklepowych - za klasyczną półlitrową butelkę wódki musimy tu zapłacić co najmniej 50-60 lirów. Przeliczając to po żydowskim kursie wymiany walut wychodzi to na złotówki jakieś 80-90zł. Jedna lira kosztuje normalnie ale doliczając do tego prowizje bankowe, koszty przewalutowania - de facto jedną lirę kupujemy prawie za 2zł. Oczywiście czasem trafiają się promocje ale mimo wszystko cena jest zdecydowanie wysoka. Jeżeli chodzi o sam asortyment alkoholowy, to dostaniemy to wszystko od wódek, przez giny, spirytusy po whisky. Typowo polskich marek nie zaobserwowałem, ale jestem tu dopiero od kilku dni. Dość powszechna jest tu lubiana w Polsce Finlandia a także Smirnoff i Absolut. Aczkolwiek te marki są na tyle drogie że raczej ich tu nie spróbuję. Najtańszą wódką jest tu chyba - towar o przyjemniej nazwie Istan-blue. Za szaro-niebieską butelkę o pojemności litra zapłacić musimy około 50 lirów. Bardzo drogie są tu wszelkiego rodzaju burbony i whisky - ich ceny zaczynają się od 70-80 lirów za butelkę. Jeżeli chodzi o piwo to króluje tu lokalny Efes. Jest to dość tanie i smaczne piwo - oczywiście tanie jak na tutejsze warunki. Ceny małego piwa w sklepie zaczynają się od 3lirów, a dużego od 5. Przeliczając to na nasze daje to odpowiednio 5 i 8zł. Jeżeli chcemy kupić napój europejskiej marki np. Carlsberg lub Heineken będzie to wydatek od 7 lirów w górę. W Turcji tanio możemy napić się jedynie wina. Aczkolwiek jego tanie okazy swoim smakiem na kolana nie powalają. Oczywiście tylko w teorii, bo w praktyce to niepozorne winko możne nas złożyć. Kilka dni temu kolega pojechał po taniości i kupił litra wina w promocji za 15 lirów. Smaku tego "czegoś" nie da się opisać za pomocą słów. Trzeba było mieszać je z kolą żeby przeszło przez gardło. Wszystkie tanie polskie wina typu Sofia, Kadarka, Sangria a nawet Komandos czy Leśny Dzban są przy tym niczym Martini. Przejdźmy teraz do cen w pubach i klubach. Z racji tego że alkohol jest tu ogólnie drogi, w lokalach nie windują tych cen bardzo w górę. Za piwo zapłacimy więc od 6 do 12 lirów w zależności od jego wielkości. Należy pamiętać o tym że jeżeli pytamy o cenę piwa w Turcji zazwyczaj podawana jest nam cena za za piwo małe. Co do cen shotów wódki to zaczynają się od 6 lirów za mały kieliszek. Podsumowując, ceny te mogą przysporzyć niejednemu polakowi zawrotów głowy. Oczywiście dla lepszej integracji można napić się raz na jakiś czas, ale Turcja zdecydowanie nie jest krajem odpowiednim dla osób lubiących popłynąć w balecie. Chyba czas się przemóc i zacząć delektować się lokalną herbatką - czajem, który możemy dostać w większości lokali za darmo lub za symboliczną 1 lirę.

Prawie 1/3 dochodów polskich lotnisk pochodzi z działalności handlowej. To już 360 mln zarobiły w ubiegłym roku aż 360 mln zł z wynajmu pow. handlowej, parkingów, czy hoteli. "Rzeczpospolita" cytuje Aleksa Domaradzkiego, partnera firmy doradczej DGL Polska: "Poziom przychodów pozalotniczych uzależniony jest od wielkości ruchu pasażerskiego na lotnisku i od charakteru portu".Z uwagi na coraz większy udział dochodów z handlu w przychodach lotnisk, porty lotnicze zamierzają rozbudowywać powierzchnie komercyjne. Takie plany ma lotnisko w Bydgoszczy i Szczecinie, gdzie w tym roku zostanie zmodernizowany hotel oraz o 200 miejsc powiększy się w środowym wydaniu "Rzeczpospolitej".

Jak widzicie ceny wycieczek na Chorwację na lato 2023, różnią się od siebie zdecydowanie w zależności od standardu obiektu, terminu czy regionu. Gdybyśmy mieli wybierać najlepszy stosunek jakości do ceny pewnie wybralibyśmy tą ofertę za 2656 PLN we wrześniu z opcją all inclusive na 7 dni. Ceny w sklepach w Chorwacji w 2023

Przed wyjazdem do Portugalii czy to do Lizbony czy do Porto lub na Maderę wielu turystów zadaje sobie pytanie – co warto kupić w Portugalii na kramach w Lizbonie i sklepach w Faro. Postanowiliśmy przygotować zestawienie produktów spożywczych, pamiątek i kosmetyków, których zakup w Portugalii bardzo się opłaca ze względu na korzystne ceny i niepowtarzalną Dowiedz się więcej

Witam, chciałbym podzielić się kilkoma fotografiami i małym opisem naszej wycieczki. Dzień pierwszyNasz wyjazd odbył się w dniach 10-12 lipca 2012 w grupie 5 maturzystów. Z Poznania wylecieliśmy z mieszanymi uczuciami. W Polsce co prawda pogoda była przepiękna jednak z prognoz wynikało, że w Sandefjordzie ma zastać nas deszcz i temperatura około 15'C. Nie napawało nas to pozytywnym nastrojem gdyż w plecakach mieliśmy 2 namioty i kilkaset koron na 5 osób, co za tym idzie nie braliśmy od uwagę noclegu w hostelu czy nawet na polu campingowym. Na wszystkim dobrze znanym lotnisku w Torp wylądowaliśmy o 17:02. Po wyjściu z terminala pobłądziliśmy chwilę z mapką wydrukowaną z google i odnaleźliśmy drogę do miasta przez przepiękne łąki i czyściutki las. Mieliśmy małe wątpliwości czy idziemy w odpowiednim kierunku, jednak pewne młode Norweżki jadące na koniach wzdłuż asfaltowej drogi utwierdziły nas w przekonaniu, że zmierzamy w prawidłowym kierunku. Po około 40 minutach szybkiego kroku po drodze o dość zmiennym nachyleniu i wysokości z lasu pomału zaczęły wyrastać charakterystyczne małe drewniane domki po lewej i prawej stronie. Po kolejnych 30 minutach byliśmy już nad brzegiem morza i rozpoczęliśmy rozglądać się za odpowiednim miejscem do nocowania. Po kilku minutach stwierdziliśmy jednak, że musimy zrzucić trochę ciężaru z naszych pleców i sięgnąć po prowiant w celu zmniejszenia masy naszych plecaków na korzyść wygłodniałych żołądków. Miejsca na kolację daleko nie szukaliśmy, od razu wpadł nam w oko pomost przy porcie gdzie prędko osiedliśmy. Czyste, rześkie powietrze i urokliwa okolica sprawiły, że dwugodzinna kolacja zamieniła się w małą libację (alkohol zakupiony w Ławicy za pośrednictwem znajomych, którzy w tym czasie odlatywali do Egiptu, w ten sposób alkohol kupiliśmy w atrakcyjnej cenie). Ku naszemu zdziwieniu dookoła słychać było tylko nas, miasto nie było wcale puste, co chwilę ktoś przechodził jednak nikt nie krzyczał, nie mówił zbyt głośno, było słychać jedynie wodę obijającą się o brzegi pomostu, wiatr, skrzeczenie mew i nasz śmiech. Ludzie sprawiali wrażenie jakby nie umieli mówić. Jednak Norwedzy to bardzo spokojni a zarazem życzliwi ludzie. Podczas naszej uczty pewna kobieta przechodząca z pieskiem obok nas jedynie uśmiechała się, za to jej pies sprawiał wrażenie bardziej zainteresowanego naszą obecnością, choć to mogło być spowodowane tym, że właśnie zajadaliśmy kabanosy przywiezione prosto z Polski. Kobieta musiała się zatrzymać, zamieniliśmy kilka zdań po czym ku naszemu zdziwieniu okazało się, żę jest już 22 i ludzie zwyczajnie siedzą w domach. Było tak jasno, że straciliśmy rachubę czasu. Dosłownie o 23 było jasno jak u nas wczesnym wieczorem. Dla przykładu to zdjęcie wykonane zostało dokładnie o 23:04 : Senność pomału zaczęła nas dopadać, więc zaczęliśmy szukać dogodnego miejsca do rozbicia naszych namiotów. Daleko nie szukaliśmy, bo kilkanaście metrów dalej znaleźliśmy lasek brzózek dookoła zakryty krzakami. Od portu oddzielała nas jedynie uliczka i plac z łódkami powyciąganymi na brzeg. Miejsce było idealne, 200 metrów za nami stacja Shell, gdzie mogliśmy skorzystać z toalety oraz umyć się w umywalce po całym dniu. Dopiero rano zauważyliśmy, że obok naszych namiotów znajdował się kran z bieżącą wodą. Przed snem kolega zagadał do człowieka, który pilnował portu czy możemy się tu rozbić, na co odrzekł, że nie ma problemu i sam będzie doglądał by nikt nieporządny nam nie przeszkadzał podczas snu. Tu już ułożeni do snu o 00:35 W nocy o 1 zrobiło się zupełnie ciemno a koło 4 znów rozpoczynał się dzień. Padliśmy momentalnie, jutro ruszamy na punkty widokowe a o 17 prom do drugiPrzebudziliśmy się po 7 godzinach snu kilka minut po 8 pełni werwy. Poranna toaleta, szybkie składanie namiotów i w drogę. Było dość pochmurnie a po chwili lało niemiłosiernie przez około godzinę akurat wtedy kiedy szukaliśmy miejsca by w spokoju zjeść śniadanie. Wśród strug deszczu ukazała nam się restauracja McDonalds, w której stronę czym prędzej pobiegliśmy. Nasza radość nie trwała długo - okazało się, że Maca otwierają dopiero o 10, a zegarek pokazywał dopiero 9:10. No cóż, kanapkę z pasztetem zjedliśmy pod szyldem jednego ze sklepów w centrum miasta. Mieliśmy naprawdę duże zapasy jedzenia, jednak kawa chodziła za nami po nocce w mało komfortowych warunkach. Tak też się stało, byliśmy pierwszymi klientami w MC, kawka: 25-35 NOK, mały burger 20 NOK, zestawy około 100 NOK. Byliśmy przygotowani na takie ceny dlatego na obiad znów były kabanosy. Przesiedzieliśmy deszcz z darmowym WiFi i kawą, po czym o 12 ruszyliśmy zdobyć pobliskie punkty widokowe, które zaznaczone były na mapce zdobytej w informacji turystycznej. Nieco się rozpogodziło, a na przemian albo ogrzewało nas słońce albo zawiewał zimny wiatr. Zdobyliśmy pierwszy punkt, do którego można dojść tą samom trasą, którą idzie się z lotniska. Drugi punkt znajduje się trochę dalej, jednak wystarczy zboczyć z drogi głównej i zaraz znajdziemy się u podnóża dość stromej góry, po chwili byliśmy na szczycie gdzie serwowaliśmy sobie kabanosy i kanapki z pasztetem, a widok warty zobaczenia. Dodam, że warto wziąć ze sobą buty trekingowe, mi w adidasach było trochę niewygodnie. Z ciekawości poszliśmy zobaczyć jakie są ceny zestawów obiadowych w pobliskich restauracjach. W pierwszej lepszej dość przeciętnie wyglądającej pizzerii zestaw: średnia pizza plus napój za 240 NOK. Mając porównanie po stronie Szwedzkiej zjedliśmy pizze za tą samą cenę jednak nie był to jeden placek tylko 4. Do promu pozostały nam 2 godziny, pogoda poprawiła się więc spędziliśmy ten czas na wyczekiwaniu naszego promu w pełnym słońcu na trawie przy porcie. Przed 17 byliśmy już na pokładzie promu Viking Color Line. To była nasza jedyna szansa na normalny prysznic. Musieliśmy zapytać gdzie się on znajduje. Bez większego problemu kobieta w recepcji pokazała nam na planie statku gdzie znajdziemy łazienkę. W 3 godziny uwinęliśmy się z myciem a w między czasie popijając piwo kupione w względnie normalnej cenie na pokładzie, bodaj 30 SEK za 8 puszek 0,33. Przed 20 byliśmy już w Stromstad. Krótki spacerek po mieście, wcześniej wspomniana kolacja w pizzerii przy porcie, prowadzona przez Turków (śmieszni i życzliwi, pokazali nam miejsce gdzie moglibyśmy rozbić namioty i przenocować). Po godzinie 21 kiedy rozbiliśmy obóz ponad miastem na jednym z klifów przy porcie, po czym część grupy poszła do sklepu po napoje. Mieliśmy ze sobą kilka butelek z Norwegii, które sprzedaliśmy w automacie. Ceny napojów oscylują od 15 SEK na 1,5 napoju do nawet 60. Butelka wody za około 20 SEK oraz pyszny jabłkowy napój Trocadero za niewiele ponad 30. Do tego doszła Szwedzka czekolada Marabou i chleb tostowy. Całość około 120 SEK dla za napoje dla 5 osób i trochę chleba. Na trzecim zdjęciu widać klif na którym się rozbiliśmy, jest to zdjęcie zrobione z ww pizzerii. A tu nasza miejscówka po rozbiciu obozu wieczorową porą: Tu widok na port, ławek tego typu jest tu sporo, można przysiąść i odpocząć, taka alternatywa parków To był kolejny wyczerpujący dzień, czas trzeciBudzik tego dnia nie zadzwonił. Zastąpiła go kałuża wody, która wtargnęła do naszego namiotu zalewając telefon i nasze ubrania. Szybka ewakuacja o 7 rano, odpuściliśmy sobie zwiedzanie dalszej części miasteczka i od razu udaliśmy się do portu gdzie było sucho i ciepło. Przemoknięci do suchej nitki o 11 wypłynęliśmy w rejs powrotny w kierunku Sandefjordu. Na pokładzie ta sama historia z prysznicem, ale zamiast piwa zjedliśmy śniadanie i położyliśmy się spać na wygodnych kanapach przed jedną z restauracji. W Sandefjord byliśmy około 13:30, tym razem na lotnisko dostaliśmy się pociągiem, cena biletu OW to coś w okolicy 30 NOK. Pociąg jedzie 5 minut na stację przy lotnisku gdzie podstawiony jest darmowy autobus, który zawiezie was prosto na lotnisko. Samolot do Poznania odleciał o 17:41 z nami na pokładzie. Pełni wrażeń, odcisków i z katarem wylądowaliśmy o 19 na lotnisku w Ławicy. Powiem szczerze, że przed wylotem do Sandefjordu nie doceniałem albo nie byłem świadomy potencjału tej krótkiej wycieczki. Teraz polecam każdemu i doświadczonemu i początkującemu podróżnikowi ten kierunek na kilka dni właśnie pod za transport w skrócie:lot w dwie strony by Wizzair: 8 plnprom Sandefjord - Stromstad - Sandefjord: 2 europociąg na miejscu OW 30 NOKcałkowity koszt wycieczki z prowiantem wyniósł nas niecałe 120plnMam nadzieję, że się podobało, zapraszam wkrótce na kolejne relacje. .